نابودى است چون در سايه اين تمدن، تمام ارزشهاى اخلاقى و انسانى فرو ريخته و پيوندهاى عاطفى گسسته شده است. البته عده كمى نيز هستند كه داراى عقل و انديشه اند و از خود محافظت مى كنند اما از زندگى راحت، آسايش فكرى، درك لذت خانوادگى، مهر و عاطفه پدر و فرزندى، احساسات خواهرانه و برادرانه و حس همدردى و هميارى بين دوستان و همسايگان بدورند و هيچ آرمان انسانى ندارند كه براى آن تلاش كنند، لذا همواره بر انواع فلسفه هاى پوچ گرايى و نهيليسم و امثال آن افزوده مى شود و هنگام خستگى از كار به مواد مخدّر و مشروبات الكلى روى مى آورند.

در غرب هستند كسانى كه با سگ خود بيش از برادر و خواهر و فرزندان خود انس دارند. اين واقعيت زندگى آنهاست. فطرت انسانى آنها را آرام نمى گذارد و از خود مى پرسند كه اگر زندگى اين است پس ارزشهاى انسانى كجاست. آنها به دنبال گمشده اى مى گردند، لذا خواسته يا ناخواسته، براى پذيرش مكتبى كه مبانى معقول و قابل فهمى را ارائه دهد و كمبودهاى معنوى آنها را جبران كند، آمادگى بوجود مى آيد و چون اسلام و معنويات آن را نمى شناسند به سراغ مرتاضهاى هند مى روند.

امروزه عرفان بودايى در كشورهاى غربى رواج پيدا كرده است، پوسترها و تبليغات آن در مجلات آنها زياد ديده مى شود. راهبان بودايى و هندى دستوراتى مى دهند تا روح آنها آرام بگيريد مثلا، در جاى خلوت و تاريك بنشينند و نَفَس خود را حبس كنند. غربيها از فرط ناآرامى روانى به اينگونه روشها و اينگونه مكتبها پناه مى برند و طبعاً اگر كسى بويى از اسلام و عرفان حقيقى به مشام آنها برساند به دنبال او خواهند آمد.

يكى از اساتيد محترم دانشگاه نقل مى كرد كه پس از چند سالى كه از