بيشترى براى رفع آنها انجام گيرد. بنابراين، يكى از كارهايى كه افراد متعّهد در ارگانها بايد انجام دهند اين است كه نقاط ضعف يكديگر را گوشزد كنند.

2ـ لزوم احساس مسؤوليت در قبال دانشگاه

طلاب و روحانيون بايد مواظب باشند و به مسؤوليتهاى خود توجه كنند. مبادا روزى از آنها سؤال شود كه چرا براى اصلاح امورى كه توان انجام آن را داشتيد كارى نكرديد و جوابى نداشته باشند. با وجود آنكه كسب معلومات ويژه براى رفع نيازهاى فرهنگى كشور لازم است، نبايد به معلومات گذشته اكتفا كرد. در حالى كه موج شك و انحراف در عقايد جوانان رسوخ كرده و صلابت عقايد و افكار اسلامى را تهديد مى كند، شايسته نيست كه روحانيون دست روى دست بگذارند و بگويند كه بزرگان در چند دوره درس خارج شركت مى كردند و هر دوره كه تمام مى شد دوباره در دوره جديد درس حاضر مى شدند تا ببينند مطلب جديدى در آن هست يا خير. نبايد گفت: به ما چه ربطى دارد كه دانشگاه چنين احتياجى دارد. اگر، خداى نكرده، چنين روحيه اى وجود داشته باشد، آيا در روز قيامت پاسخى خواهيم داشت؟

حضرت امام خمينى(قدس سره) با دلسوزى فراوانى، در نامه ها، بيانيه ها و وصيت نامه خود در باره حوزه و دانشگاه تأكيد كرده اند ولى متأسفانه آنچنان كه بايد به نداى ايشان پاسخ مثبت داده نشده است.

امروز مسؤولان دانشگاهها مى گويند كه «آقايان روحانى به دانشگاه تشريف بياورند تا از علوم، معارف، اخلاق و تربيت روحانيون استفاده شود» و هيچ مانعى در سر راه اين كار وجود ندارد. اكنون ديگر زمان