موجب بدگمانى و بدبينى ديگران نسبت به حقايق و معارف و احكام و قوانين اسلام نيز مى شود.

البته بايد توجه داشت كه آزادانديشى و رهايى از قيود تقليد و تعصب، به معناى تجويز بدعت گزاريها و نشر افكارالتقاطى و تفسيرهاى ساختگى و دلخواه از كتاب و سنت نيست. بديهى است كه خطر اين انحرافات و كژانديشى ها به هيچ وجه كمتر از خطر تعصب و تحجر نمى باشد. يافتن راه ميانه و مستقيم در ميان خطوط افراطى و تفريطى كار دشوارى است كه تنها با اعتدال سليقه و تلاش مخلصانه و تقواى علمى و استمداد از توفيقات الهى مى توان بدان دست يافت.

6ـ تخصّصى كردن علوم

با توجه به گسترش علوم و مسائل مطروحه در فقه و ابواب متعدد كتاب و سنت، ممكن است فقها نتوانند در تمام ابواب فقه دقيقاً اجتهاد كنند لذا يكى از نظريات مطرح شده در اين زمينه اين است كه بهتر است كه ابواب فقه نيز تقسيم شود و هر فقيهى در يك قسمت متخصّص شود. مقلّدين نيز در هر يك از بخشهاى احكام اعم از عبادات، معاملات و... از هر مرجعى كه صلاح بدانند تقليد مى كنند. اين امر موجب مى شود كه مراجع در زمينه تحقيقى خود دقت كافى داشته باشند.

براى آنكه همه بتوانند به معارف گسترده و عميق اسلام آگاهى كافى پيدا كنند معقولترين راه اين است كه محققين در رشته هاى متعدد علوم اسلامى بطور تخصصى به تحقيق بپردازند و حاصل كار خود را در دسترس ديگران قرار دهند. اهميّت اين مطلب با توجّه به نكات زير بيشتر روشن مى شود: