فعاليتهاي حوزوي امام خميني در زمان آيت‌الله العظمي بروجردي(رحمه الله)

استقرار و ثبات برنامه‌هاي حوزوي، و رشد كمّي و كيفي آن، در ساية مرجعيت و رهبري آيت‌الله العظمي‏‎ بروجردي نيازمند زمان بود، و به اين ترتيب هر يك از بزرگان و اساتيد حوزه فعاليتهاي خود را آغاز كردند و كوشيدند در اين راه گامهاي تازه و سازنده‌اي بردارند.

امام خميني نيز در اين زمينه فعاليتهاي خود را گسترش داد و با تشكيل حلقات درس و بحث به تقويت بنية علمي طالبان علوم دين پرداخت و دست به كار پرورش علمي و اخلاقي شاگرداني همچون استاد شهيد مطهري شد؛ كساني كه در آينده‌اي نه چندان دور، با روشن‌بيني علمي، سياسي و اجتماعي‌شان عقبة فكري و اخلاقي نسل جوان و اسلام‌خواهِ ايران را تشكيل مي‌دادند.

احياي بُعد سياسي اسلام

اسلام، به منزلة كامل‌ترين آيين زندگاني، تمامي احكام و دستورالعملهايِ مورد نياز انسان را براي خوش‌بختي در دنيا و سعادتمندي در آخرت در بر دارد. از جزئي‌ترين دستورالعمل‌هايِ فردي گرفته تا كلّي‌ترين احكام اجتماعي، همگي در كتاب خدا و سيرة امامان معصوم(عليهم السلام) به اجمال يا تفصيل تبيين گشته‌ و با شيوه‌ها و راهكارهايي پويا، اين راه تا انتهاي دنيا گشوده شده است.

اما يكي از آفتهايي كه از ديرباز دامن‌گير امّت مسلمان شده، غفلت از احكام سياسي و اجتماعي اسلام است. برخي قشري‌مذهبان، تنها به جنبه‌هاي فرديِ دين توجه دارند و تحت تأثير تعاليم خاصِ برخي كژانديشان، در صدد فرو كاستن كلّ دين به حوزة‌ اعمال و عباداتِ فردي‌اند. غافل از آنكه اسلام افزون بر رابطه فرد با فرد، و رابطه فرد با خدا،‌ به رابطه فرد با جامعه و نيز به رابطه جامعه با جامعه‌هاي ديگر و ... نيز مي‌پردازد. به اين ترتيب،‌ دين، مجموعه‌اي از احكام و عبادات فردي نظير احكام طهارت و نماز و روزه