مورد نظر فراهم كنند. به اين كادرهاى اوليه ياد مى‌دهند كه بروند و در داخل كشور، آن افرادى را كه به هر دليلى زمينه‌هايى براى جذب دارند شناسايى كنند؛ افرادى كه ظلمى به آنها شده، كسانى كه خواسته‌اى داشته‌اند و تأمين نشده، افراد رياست‌طلبى كه به خاطر پست و مقام حاضرند همه چيز را زير پا بگذارند و خلاصه هر كسى كه مى‌توان به طريقى او را جذب كرد. پس از شناسايى اين‌گونه افراد، توصيه و دستورالعمل بعدى اين است كه سعى كنيد به نارضايتى‌هاى آنان دامن زده و ضعف‌ها و كمبودها را برايشان بزرگ كنيد و پيشرفت‌ها و خدمات نظام را كوچك و بى‌ارزش جلوه داده و بگوييد: در طول اين بيست سال عمر نظام اسلامى، چه قدر به مردم ظلم شده، چه قدر به زندان افتاده‌اند، كتك خوردند، وضع اقتصادى روز به روز وخيم‌تر شده و چه ويرانى‌ها كه به بار نيامده، و خلاصه با اين قبيل القائات، چهره نظام را در نظر آنان هر چه سياه‌تر و كريه‌تر جلوه دهيد و عقده‌ها و نارضايتى‌هاى ايشان را تشديد كنيد. از آن طرف هم به آن افرادى كه به دنبال پست و مقام هستند وعده و وعيد بدهيد كه وقتى اين نظام از بين رفت ما از شما حمايت مى‌كنيم و شما را به فلان پست و مقام مى‌رسانيم.

به هر حال، مى‌خواهم اين مطلب را عرض كنم كه وضعيت توطئه، امروز با سابق بسيار متفاوت است و با صرف ميليون‌ها دلار و در طول چندين سال انجام مى‌گيرد؛ حتى گاهى براى تسلط بر يك كشور و به دست گرفتن سرنوشت و مقدرات آن، براى يك قرن آينده آن كشور برنامه‌ريزى مى‌كنند و گام به گام و مرحله به مرحله، نقشه‌هاى خود را عملى مى‌كنند و در نهايت با نفوذ در همه دستگاه‌هاى تصميم‌گيرى و اجرايى آن كشور، اختاپوسوار به مكيدن خون آن ملت مشغول مى‌شوند. در حال حاضر در كشور خود ما با استفاده از افرادى كه سال‌ها روى آنها كار كرده و تربيتشان نموده‌اند مشغول توطئه هستند. در جامعه‌اى مثل كشور ما از كجا بايد شروع كرد؟ بايد حساسيت مردم را در مقابل ارزش‌ها از بين برد. براى اين كار بايد روحيه تساهل و تسامح را ترويج كرد تا غيرت دينى مردم از بين برود. براى ترويج روحيه تساهل و تسامح نيز نمى‌توان به سراغ تك‌تك افراد جامعه رفت، بلكه بايد از راه مطبوعات وارد شد. اما مطبوعات براى نوشتن محدوديت دارند، لذا بايد روى مسأله آزادى مطبوعات كاركرد و آن را به عنوان يك ارزش مطلق و يكى از پايه‌هاى مهم دموكراسى ـ كه بت امروز جوامع بشرى است ـ مطرح نمود تا ارباب مطبوعات دگرانديش بتوانند هر چه مى‌خواهند، بنويسند و هيچ