سفارش چهارم به خانمها آن است كه هنگام سخن گفتن با مردان، وقار و متانت را رعايت كنند و كيفيّتِ سخن گفتنشان به گونهاى نباشد كه هوس آنان را برانگيزد. خداوند در اينباره مىفرمايد:
فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً؛[1] پس به گونهاى هوسانگيز سخن نگوييد كه بيماردلان در شما طمع كنند، و سخن شايسته بگوييد.
مخاطب اين آيه، همسران پيامبر هستند؛ امّا به طور مسلّم اين يك سفارش اخلاقى است كه رعايت آن براى هر زن مسلمانى رجحان اخلاقى دارد.
احكام ويژه زنان پيامبر
درباره پيامبر اسلام و زنان ايشان در قرآن احكام ويژهاى آمده است. اين احكام و حكمت آنها چيست؟
[2] پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) به دليل شخصيّت بىنظيرى كه در عالم آفرينش دارد و براساس مصالحى كه ما از آن بىخبريم و خداى متعالى مىداند، داراى يك رشته حقوق و تكاليف فردى، خانوادگى و اجتماعى بود كه به حضرت اختصاص داشت و هيچ يك از مسلمانان با وى در آن موارد شريك نبود. بعضى از اين موارد در آيات قرآن آمده، و به زنان پيامبر ناظر است؛ از جمله:
أ. هريك از زنان وى كه كار زشت مسلّمى را انجام دهد، عذابش دو برابر خواهد بود. (احزاب،30)
ب. هر كدام از زنان او كه فرمانبر خداى متعالى و پيامبر باشد و كارى شايسته كند، پاداشش دو برابر است. (احزاب، 31)
ج. زنان مىتوانند خود را به پيامبر هبه كنند و به كسى غير از پيامبر(صلى الله عليه وآله) جايز نيست.(احزاب، 50)
د. براى هيچ كس غير از او، داشتنِ بيش از چهار همسر دائم (در يك زمان) جايز نيست. (احزاب، 52)
[1] احزاب (33)، 32. [2] ر.ك: محمّد تقى مصباح يزدى، جزوه حقوق و سياست در قرآن، درس 211.