از آن مى‌‌فرمايد كه شما نيز از ايشان اطاعت كنيد و در مسير هدايت قرار گيريد. آياتى كه بدان اشارت رفت، دلالت بر عصمت انبيا در تلقى وحى و فهم و ارائه آن دارد. چه اينكه عصمت انبيا از اعتقادات ضرورى ما مسلمانان است و فلسفه عصمت آنان به روشنى در آيات ديگرى اين گونه بيان مى‌‌گردد: عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً. إِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً. لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَيْهِمْ وَ أَحْصى كُلَّ شَيْء عَدَداً؛[1] داناى نهان است و كسى را بر غيب خود آگاه نمى كند. مگر آن را كه به پيامبرى پسندد و برگزيند، كه [در اين صورت]براى او از پيش رو و از پشت سرش نگاهبانانى خواهد گماشت. تا بداند كه [پيامبران]پيام‌‌هاى پروردگارشان را رسانده‌‌اند و [خدا] بدان چه نزد ايشان است احاطه دارد و هر چيزى را به عدد شماره كرده است.

اما با توجه به ضرورى بودن اعتقاد به عصمت پيامبران، برخى از دگرانديشان كه خود را پيرو قرآن و مسلمان مى‌‌دانند، عصمت پيامبران را انكار مى‌‌كنند و مى‌‌گويند كه فهم پيامبران نيز از وحى، فهم بشرى است و فهم بشرى مصون از خطا و اشتباه نيست و پيامبران نيز چون ديگران اشتباه و خطا مى‌‌كرده‌‌اند. اين افراد با اين انحرافات اساسى كه دارند به عنوان نظريه‌‌پرداز دينى، در سخنرانى‌‌ها، مقالات و كتابهاى خود مقدسات و اعتقادات مردم را زير سؤال مى‌‌برند و ضروريات دين را انكار مى‌‌كنند، اما متأسفانه توسط برخى از مسئولان تاييد و حمايت مى‌‌شوند و حتّى به وجود آنان افتخار مى‌‌كنند!

راهبرى منحرفان و دگرانديشان توسط شيطان

در مقابل پيامبران كه دعوت كننده به حق هستند و خداوند آنان را براى هدايت انسان‌‌ها برگزيده و به مقام عصمت نايل ساخته است و صحّت شيوه و مرامشان