اين يكى از مواردى بود كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) حضرت امير(عليه السلام) را به منزله برادر خود و به منزله هارون(عليه السلام) نسبت به موسى(عليه السلام) معرفى كرد.

علما و محدثان شيعه و سنى نقل كرده‌اند كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در موارد مختلفى خطاب به اميرالمؤمنين(عليه السلام) فرمودند: موقعيت تو نسبت به من مانند موقعيت هارون(عليه السلام) نسبت به موسى(عليه السلام) است جز اين كه پس از من پيامبرى نخواهد بود؛ يعنى تمام مقام و موقعيت‌هايى كه هارون(عليه السلام) نسبت به موسى(عليه السلام) داشت، تو نيز نسبت به من دارى، فقط اين تفاوت وجود دارد كه هارون(عليه السلام) پيامبر بود، ولى من خاتم النبيين هستم و بعد از من پيغمبرى نخواهد آمد. موقعيت‌هاى هارون نسبت به موسى(عليه السلام) در اين آيات شريفه آمده است:

رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي. وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي. وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي. يَفْقَهُوا قَوْلِي. وَ اجْعَلْ لِي وَزِيراً مِنْ أَهْلِي. هارُونَ أَخِي. اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي. وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي. كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيراً. وَ نَذْكُرَكَ كَثِيراً.1

حضرت موسى(عليه السلام) پس از آن كه از جانب خدا براى دعوت فرعون به خداپرستى مأمور شد، خطاب به خداى متعال گفت: برادرم را وزير و شريك من قرار ده، تا در اين دعوت پشتيبان من باشد.

اگر اين آيات و حديث منزلت را با هم در نظر بگيريم به اين نتيجه مى‌رسيم كه بايد آنچه حضرت موسى(عليه السلام) از خداوند براى برادرش هارون درخواست كرد و به او عطا شد، به طور كامل در مورد اميرالمؤمنين(عليه السلام) نيز تحقق پيدا كند؛ يعنى بايد آن حضرت، وزير و شريك پيامبر(صلى الله عليه وآله) در امر ابلاغ رسالت و همانند هارون، پيامبر باشد؛ لكن حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) از بين