كتاب ابتدا فضايل اهل بيت(عليهم السلام) را از صحاح اهل تسنن نقل كرده و سپس از ساير كتب نيز مطالبى را به آن افزوده است. از جمله مطالبى كه ايشان در كتاب خود از صحاح ـ كه معتبرترين كتاب‌هاى روايى اهل تسنن است ـ نقل كرده، رواياتى با اين مضمون است كه خداوند پيش از خلق حضرت آدم(عليه السلام) ، نور پيغمبر(صلى الله عليه وآله) و على(عليه السلام) را آفريد.

خلاصه بحث

در اين جلسه پيرامون بعضى از باورهاى شيعه در مورد ائمه اطهار(عليهم السلام) بحث كرديم. اشاره شد كه آن بزرگواران با مردم عادى تفاوت‌هايى دارند؛ آنها در كودكى به امامت مى‌رسند، در شيرخوارگى علم مى‌آموزند، بلكه حتى پيش از تولد، تسبيح خدا را مى‌گويند. اين در حالى است كه در مورد ما انسان‌هاى عادى بايد مدت زيادى از عمرمان بگذرد تا به تدريج بفهميم خدايى هست و بايد او را تسبيح كرد. از اين رو ظرفيت‌هاى وجودى آن بزرگواران با ما متفاوت است. گرچه آنها نيز بشر هستند، اما بين آنها و ساير انسان‌ها فاصله بسيار است. در اين بحث بيشتر از ادله مورد قبول برادران اهل تسنن استفاده كرديم. با استدلال به آياتى از قرآن و تأييد و تفسير آنها با رواياتى كه از طرق اهل سنّت نقل شده است، به سه فضيلت از فضايل آن حضرت اشاره كرديم. دريافتيم كه حضرت على(عليه السلام) جان پيغمبر(صلى الله عليه وآله) ، شاهد رسالت و داراى تمام علمى است كه آصف برخيا به كمك گوشه‌اى بسيار ناچيز از آن توانست آن كار عظيم و بى نظير را انجام دهد.