من چهره كسانى را مى‌بينم كه اگر از خدا بخواهند كوهى را از جا بكند، خداوند دعاى آنها را مستجاب خواهد كرد. با چنين كسانى مباهله نكنيد كه آتشى نازل خواهد شد و همه شما در آن خواهيد سوخت و تا روز قيامت هيچ نصرانى‌اى در عالم باقى نخواهد ماند؛ پس برگرديد و از اين مباهله صرف نظر كنيد!

در نهايت نيز علماى نجران حاضر به مباهله با پيامبر(صلى الله عليه وآله) نشدند و دادن جزيه را پيشنهاد كردند.1

در مورد آيه شريفه مباهله يكى از مباحث اين است كه بر اساس آنچه در آيه آمده، پيامبر(صلى الله عليه وآله) بايد همراه با زنان و فرزندان خود در مباهله شركت مى‌كرد. حضرت رسول(صلى الله عليه وآله) به جز حسن و حسين(عليهما السلام) فرزند ديگرى نداشت، بنابراين همراه آوردن آن دو بزرگوار مطابق آيه بود؛ اما چرا با وجود اين كه در آيه تعبير «نسائنا» ذكر شده، پيغمبر(صلى الله عليه وآله) هيچ يك از همسرانش را نياورد و به جاى آنها دختر خود را آورد؟ هم چنين در آيه علاوه بر «ابنائنا» و «نسائنا»، «انفسنا» نيز ذكر شده است، اما چرا پيامبر(صلى الله عليه وآله) علاوه بر خودشان حضرت على(عليه السلام) را نيز با خود آوردند؟ اگر منظور از «انفسنا» شخص پيغمبر(صلى الله عليه وآله) است، آوردن حضرت على(عليه السلام) چه دليلى داشت؟ اگر مقصود آيه اين است كه خود پيامبر(صلى الله عليه وآله) همراه با همسران و فرزندانش در مباهله شركت كند، چرا آن حضرت نه تنها هيچ يك از همسران خود را نياورد، بلكه حضرت على(عليه السلام) و حضرت فاطمه(عليها السلام) و فرزندان آن دو بزرگوار را براى مباهله آورد؟