خداوند خود براى افراد ديگرى نيز جعل ولايت كند؛ چنان كه اين كار را در مورد پيامبر(صلى الله عليه وآله) و امامان معصوم(عليهم السلام) انجام داده است:

إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ؛1 ولىّ شما، تنها خدا و پيامبر او است و كسانى كه ايمان آورده اند: همان كسانى كه نماز بر پا مى‌دارند و در حال ركوع زكات مى‌دهند.

خداوند پس از خويش كه ولايت ذاتى و اصيل بر انسان‌ها دارد، بالاترين مرتبه ولايت را براى پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) قرار داده است. او بالاترين انسانى است كه مؤمنان بايد رابطه ولايت با او برقرار كنند. آنان چون پيامبر(صلى الله عليه وآله) را «ولىّ» خود قرار مى‌دهند، از اين رو شناخت و معرفت خويش را تابع او مى‌سازند و دينشان را از او فرا مى‌گيرند:

كَما أَرْسَلْنا فِيكُمْ رَسُولاً مِنْكُمْ يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِنا وَ يُزَكِّيكُمْ وَ يُعَلِّمُكُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ؛2 همان‌طور كه در ميان شما، فرستاده‌اى از خودتان روانه كرديم كه آيات ما را بر شما بخواند و شما را پاك گرداند، و به شما كتاب و حكمت مى‌آموزد و آنچه را نمى‌دانستيد به شما ياد مى‌دهد.

البته اين تبعيت و دنباله روى بر اساس محبت است و مؤمنان بالاترين رابطه محبت را با پيامبر(صلى الله عليه وآله) برقرار مى‌سازند.

قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛3 بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد