بحثى پيرامون مفهوم «امامت»، «ولايت» و «ولايت فقيه»

در مورد دو واژه «امامت» و «ولايت» شايد كمتر توجه شده باشد كه دقيقاً چه معنايى دارند و ما از ذكر اين دو خصوصيت براى اميرالمؤمنين و ائمه معصومين(عليهم السلام) چه معنايى را در نظر مى‌گيريم و اگر افرادى منكر امامت يا ولايت هستند به كدام معنا منكرند و موضع گيرى ما در مقابل آنها به چه جهت است. از اين رو در اين جا مناسب است تأملى درباره اين دو مفهوم داشته باشيم.

امامت در آينه لغت

كلمه امامت از ماده «امّ» گرفته شده و در اصل لغت عربى به معناى جلو و پيش است. معادل آن در زبان فارسى «پيشوايى» است. «امام» يعنى چيزى يا كسى كه جلوى انسان قرار مى‌گيرد. به جهتِ پيش رو نيز «اَمام» گفته مى‌شود. «اَمام» در مقابل «خَلْف» است كه به جهت پشت سر اطلاق مى‌گردد. به موجودى كه پيش رو قرار مى‌گيرد «اِمام» گفته مى‌شود. اين