آستانش دوام اين نعمت بى‌بديل را درخواست كرده و محشور بودن با اين عصاره نيكان آفرينش را در دنيا و آخرت مسئلت داريم.

اكنون پس از اتمام خطبه شريف قاصعه جا دارد محور اصلى كلام آن اَبرمرد آسمانى(عليه السلام) را بار ديگر بنگريم و ذهن خود را با انوار سخنِ آن عزيز خدا نورافشانى كنيم[1] و در پرتو آن، بصيرتى به دست آوريم كه در هميشه زندگى راه درست از نادرست را شناخته و در مسير مستقيم گام برداريم و سرانجام پل صراط را ـ ان شاء الله ـ بدون لغزش طى كرده و در زندگى راستين و حيات جاودان، حقيقت جانان را در حدّ وُسع خود شناخته و لياقت احراز مقام ارجمندى كه خداى مهربان براى بندگان فرمانبردارش مى‌پسندد، به دست آوريم.

دوّمين شخصيت عالم امكان حضرت امير مؤمنان(عليه السلام)، محور اصلى اين خطبه را «برحذر داشتن مخاطبان از صفت رذيله تكبّر و خودبرتربينى» قرار دادند. صفت زشتى كه سرچشمه بسيارى از مفاسد فردى و اجتماعى است. حضرت با عبارات متنوع و دلنشين خود همگان را به پرهيز از اين خوى شيطانى فرا خوانده و خطرهاى بنيان‌برافكن آن را گوشزد فرمودند.

در خلال بحث با امتثال امر مطاع پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) مبنى بر تمسك به قرآن و عترت در كنار يكديگر، و جدا نشدن آنها از هم،[2] به هر دو ميراث