كس كه جهاد كند حقاً كه فقط به نفع خود جهاد كرده، زيرا خداوند از همه جهانيان بى نياز است.

در آيه اى ديگر چنين آمده:

وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ؛1كسانى كه در راه ما تلاش و جهاد كنند محققاً به راه‌هاى خود، راهنمايى شان مى‌كنيم كه خدا با نيكوكاران است.

به هر حال مصداق روشن جهاد و روشن ترين معنى مصطلح آن، همان جنگيدن در راه خداى متعال است كه جهادگر در آن، خود را در معرض شهادت قرار مى‌دهد. چنين جهادى با جهاد با نفس نيز قرين خواهد بود. مجاهد فى سبيل الله بايد بسيارى از خواسته‌هاى خود را زير پا بگذارد، به دنيا پشت كند و از زن و فرزند و علايق و اموال خود بگذرد تا به ميدان جنگ با دشمن برود و زندگى و سلامتى خود را در معرض تهديد و نابودى قرار دهد. بديهى است كه اين كار، متوقف بر جهادى بزرگ و كم نظير با نفس خواهد بود.

سفك دم (خون ريزى)

تعبير ديگرى كه به مفهوم «جنگ» نزديك است «سفك دم» مى‌باشد. «سفك دم» كه به معناى خون ريزى است دو بار در قرآن كريم به كار رفته است. در يك آيه خداوند مى‌فرمايد:

وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِى الأَْرْضِ خَلِيفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فِيها مَنْ يُفْسِدُ فِيها وَ يَسْفِكُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ؛2 وقتى پروردگار تو به فرشتگان گفت، من در زمين