در مشهد مقدس کتابت نموده است. نسخه بر خط نسخ و در ذیحجه 1059ق کتابت شده و در کتابخانه مرحوم حاج سیّد ضیاءالدّین علّامه در اصفهان موجود است.[1]

به اهتمال زیاد او همان حسین بن حسین قهپائی کاتب «اصول کافی» در سال 1072ق است.

حسین قهپائی

حسین بن حسین قهپائی از فضلاء و دانشوران قرن یازدهم هجری. در تاریخ 10 شوال 1072ق نسخه ای از «اصول کافی» را به خط نسخ نوشته است. نسخه به شماره 6546 در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی در قم موجود است.

در آخر نسخه انهاء ملّا محمّد باقر مجلسی جهت امیر دوست محمّد باقر مازندرانی به تاریخ 5 ذی الحجه 1077ق دیده می شود.[2]

حسین ذُکوانی همدانی

ابومحمّد حسین بن حفص بن فضل بن یحیی بن ذکوان هَمدانی، از محدّثین قرن دوم و سوم هجری است.

مادرش خالده دختر عطاء خشک بوده است. ابومحمّد از کوفه به اصفهان منتقل شده است. ابتدا نزد فقهاء کوفه تحصیل کرده و علم و فقه کوفیان را در اصفهان رواج داده [است ]در اصفهان منصب قضاوت و فتوا و ریاست یافته و به مذهب کوفیان عمل می نموده [است ]درآمد او در هر سال صد هزار درهم بوده است. جوائز و انعامات او به محدّثین و اهل علم و دانش همچون ابی مسعود و عمرو بن علی می رسیده است. وی از مخصوصین سفیان ثوری بوده و او را به مکه برده است.

ابوعبداللَّه ذکوانی، از ثوری، اسرائیل، فضیل بن عیاض، مروان فزاری، سفیان بن عینیه،

[1] فهرست سه کتابخانه اصفهان، ص83.

[2] فهرست مرعشی، ج17، ص133.