درس سى و پنجم: عيبجويى (2) پيامدهاى عيبجويى عيبجويى، صفت زشتى است كه نتايج شومى رادر پى دارد. در اينجا به چند نمونه ازپيامدهاى آن اشاره مىكنيم: الف- تفرقه وجدايى: با رواج عيبجويى، روح اخوت واتحاد، جاى خود را به تفرقه وجدايى مىدهد، در اين صورت، اساس اجتماع متزلزل شده و شيرازه آن از هم مىپاشد. حضرت على عليهالسلام فرمود: «مَنْ تَتَبَّعَ خَفِيَّاتِ الْعُيُوبِ حَرَّمَهُ اللَّهُ سُبْحانَهُ مَوَدَّاتِ الْقُلُوبِ» «1» هر كس عيبهاى پنهان ديگران را جستجو كند، خدا او را از دوستى دلها، محروم مىگرداند.