اسم الکتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج1) المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 17
سوره بقره وَ إِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَيْناكُمْ وَ أَغْرَقْنَا ءَالَ فِرْعَوْنَ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ (50) و [به ياد آريد] هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم و شما را نجات بخشيديم؛ و فرعونيان را- در حالى كه شما نظاره مىكرديد- غرق كرديم. ابنعباس روايت مىكند كه حضرت موسى (ع) از سوى خداوند متعال مأمور شد كه قوم بنىاسرائيل را شبانه ازمصر بيرونببرد. فرعون و لشكريانش پس از آگاهى از اين امر، به تعقيب آنها پرداختند. آنگاه كه موسى و همراهانش به دريا رسيدند، حضرت به فرمان خداوند متعال عصايش را به دريا زد و دريا شكافته شد. بنىاسرائيل به سلامت از دريا گذشتند، امّا فرعونيان كه در اين مسير در تعقيب موسى و همراهانش بودند، به وسيله پر شدن مجدد شكاف دريا با آب، غرق شدند. 1 1. مجمع البيان 1- 2/ 229. 1. لزوم يادآورى امدادهاى غيبى: خداوند متعال در اين آيه يكى ديگر از نعمتهاى خود بر بنىاسرائيل يعنى امداد غيبىِ شكافته شدن دريا، نجات آنان و غرق شدن فرعونيان را به آنان يادآور مىشود. 1 از اينرو، در هنگام جهاد و دفاع، هرگز نبايد امدادهاى غيبى را از ياد برد. و اذ فرقنا بكم ... و انتم تنظرون 1. مجمع البيان 1- 2/ 228. 2. تحمل سختىها، زمينهساز امدادهاى غيبى: «كُم» در اين آيه خطاب
اسم الکتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج1) المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 17