بزودى روح پر فتوح ترا قبض نمايم .
رسول واهب سبوح بعد از استماع اين تأكيدات از پيك قادر مهيمن بر فوت خود متيقن گشته همان دم تصميم عزم نمود كه تبليغ حقيقت ولايت و امامت على عليه السّلام بنهجى مامور بمردم مؤدى گرداند .
اما چون نبى بيچون عالم بنفاق اهل شقاق بود كه در خواطر و ضماير ايشان چه مضمر است و بغض و عداوت آن منافقان نسبت بآن امام الانس و الجان بچه كيفيت و عنوانست آن سيد و سرور بخوف آنكه مبادا آن قوم يكسر بعد از استماع امر امير المؤمنين حيدر را بحضرت ( ص ) تنفر نمايند و بحالت اولى و كفر اصلى مراجعت نمايند الا قليل از اصحاب سيد الانس و الجان كه خلوص عقيدت و صدق طويت ايشان برسول آخر الزمان ظاهر و عيان بود مثل عمار ياسر و سلمان و ابى ذر غفارى و باقى اعيان .
در آن باب حضرت سيد الأنبياء از جبرئيل امين استدعا و التماس نمود كه حقايق احوال منافقين در معرض كبرياى حضرت ارحم الراحمين رساند و كيفيت آن را كما هى معروض گرداند تا مگر آيه عصمت بواسطه جمعيت خاطر عاطر فيض مقاطر سيد البشر گرداند .
پيك امين بعد از توجه بخدمت اكرم الاكرمين و عرض مطلب سيد النبيين ايزد اكبر در انزال آية العصمه صبر فرمود تا آنكه رايات جاه و جلال آن صاحب سعادت و اقبال از عرفات بمسجد خيف نزول اجلال نمود .
في الفور جبرئيل بعد از نزول بامر رب غفور آن نبى المشكور را به تبليغ ولايت و امامت على عليه السّلام بامت كرة ثانيه مأمور گردانيد و گفت يا محمد واجب الوجود بتو سلام و درود ميرساند و ميگويد كه عهد و بيعت و امامت و ولايت على عليه السّلام بامت رسان و آن حضرت را بخلافت جميع خلقان معين گردان .
چون ختمى پناه عالم بنفاق منافقين قريش نسبت به آن حضرت و باقى مسلمين و خويش بود كه آن طايفه اگر چه بظاهر اقرار بكلمه طيبه مىآرند ليكن در دل شيوهء