عالمگير ، ضرام حسامش برق خرمن ظلم و فساد است ، و قائمه صمصامش ركن شديد رشد و رشاد ، اعني والاحضرت سليمان جاه ، موران [1] پناه ركاب سودهء شفاه و جباه سلاطين جم جايگاه ؛ صاحب تمكين سرير : * ( الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ ) * [2] برهان قاطع دعوى : * ( إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ ) * ؛ [3] و تبيان ساطع فحواى : * ( إِنَّ الله اصْطَفاه عَلَيْكُمْ وَزادَه بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَالله يُؤْتِي مُلْكَه مَنْ يَشاءُ ) * [4] ذو القرنين شرق و غرب ، فسحت صورت و معنى ؛ مبسوط اليدين بر و بحر دولت دنيوى و دينى ؛ غرهء ناصيهء بخت و اقبال قرهء باصرهء عظمت و اجلال آنكه خسرو مهر با همهء رفعت در سايه ايوان قدرش آفتابى نميتواند شد و از اين روى آتش بجان است و سپهر كبود چهر با چندان عظمت در صفوف غلامان درگاه جاهش نميتواند ايستاد ، و در اين باب سرگردان است ، چشم حسودانش را خطوط شعاعى ميخهاى آتشين در ديده ، و در گردن گردنكشان فرمانش حبل وريد حبل مسد گرديده ، اندام مباركش را هنگام نبرد زره از حلقه چشم فرشتگان است ، و چهار آينه از صفاى بواطن اخلاص مواطن صفحات اوراق دعوات سينهء برشتگان ، دست كوتاه كوته دستان بدامان كبريائيش رسا است ، از فرط رأفت و آشنائى ، گوش التفاتش با صداى نارساى مسكينان بينوا است ، از وفور رحمت ، خلق عظيمش خزانه رحمت است ، و فيض عميمش جنت در جنت ، كفش بحرى است كه جودش كف است ، و كفى از جودش لآلى اين نه صدف ، همانا كه دريا را لب از ورد مدحتسرائى عطاى او خشكيده و سحاب را هنگام سؤال نوالش اشك ضراعت از چشم تقاضا چكيده ، حقا كه در ميدان بيان معالى فضائل عظمت

[1] خسروان خ ل
[2] سوره حج آيه 42
[3] سورهء عنكبوت آيه 4
[4] سوره بقره آيه 248