4 - ابن عمرو عاص عبد الله بن عمرو بن عاص به سال هفتاد و هفت و به گفتهء قتيبى به سال شصت و پنج به سن هفتاد و دو سال در مصر در گذشته است .
ابو سعيد خدرى و ابو هريره دوسى و جابر بن عبد الله انصارى و رافع بن خديج و سلمة بن اكوع و ابو واقد ليثى و عبد الله بن يحيى كه همه از صحابه مىباشند از جمله كسانى هستند كه از عبد الله بن عمرو بن عاص فقه فرا گرفته‌اند .
زياد بن مينا اين مضمون را گفته است : « ابن عباس و ابن عمر و ابو سعيد خدرى و ابو هريره و جابر بن عبد الله انصارى و چند تن ديگر از قبيل ايشان از اصحاب پيغمبر ( ص ) از زمان وفات عثمان تا زمان وفات خود در مدينه براى مردم فتوى مىگفتند و از پيغمبر ( ص ) حديث مىآوردند ليكن در ميان آن همه ، مرجع فتوى ابن عباس بود و ابن عمر و ابو سعيد و ابو هريره و جابر بن عبد الله انصارى » از اين چهار تن از احداث صحابه : عبد الله عباس و عبد الله عمر و عبد الله زبير و عبد الله عمرو عاص ، به مناسبت اين كه نامشان عبد الله بوده ، بعنوان « عبادله » تعبير مىشود و چون ايشان در گذشتند كار فتوى و فقه در كشورهاى اسلامى بدست موالى [1] افتاد .
از جمله كسانى كه فقه از ايشان نقل شده عبد الله مغفل مزنى بوده . حسن بصرى در بارهء او گفته است : « هو أحد النّفر الَّذين بعث إلينا عمر ليفقهوا اهل البصرة » عبد الله يكى از كسانى است كه عمر ايشان را به بصره فرستاده تا به مردم آنجا فقه بياموزند .
و از آن جمله است عمران بن حصين اسلمى خزاعى كه وى را نيز عمر براى تعليم فقه به مردم بصره بدانجا فرستاده است .

[1] كسانى كه عرب خالص نبوده و باصطلاح « مولى » و منسوب به شخص يا به قبيله‌اى عربى بوده‌اند .