امر دوم در بيان كيفيت تنزّل ملائكة اللَّه است بر ولى امر بدان كه روح اعظم ، كه خلقى اعظم از ملائكة اللَّه يعنى در مرتبهء اول از ملائكة اللَّه واقع است و اشرف و اعظم از همه است ، و ملائكة اللَّه مجرّدهء قطَّان عالم جبروت از مقام خود تجافى نكنند ، و از براى آنها نزول و صعود به آن معنى كه از براى اجسام است مستحيل است ، زيرا كه مجرّد از لوازم اجسام مبرّى است و منزه است . پس تنزّل آنها ، چه در مرتبهء قلب يا صدر يا حسّ مشترك ولىّ ، و چه در بقاع ارض و كعبه و حول قبر رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، و چه در بيت المعمور باشد ، به طريق تمثّل ملكوتى يا ملكى است ، چنانچه خداى تعالى در باب تنزّل « روح الامين » بر حضرت مريم عليها السلام فرمايد : فَتَمَثَّلَ لَها بَشَرَا سَوِيّا 19 : 17 . [1] چنانچه براى اولياء و كمّل نيز تمثّل ملكوتى و تروّح جبروتى ممكن است . پس ، ملائكة اللَّه را قوّه و قدرت دخول در ملك و ملكوت است به طور تمثّل ، و كمّل اولياء را قدرت بر دخول در ملكوت و جبروت است به طور تروّح و رجوع از ظاهر به باطن . و تصديق اين معنى سهل است براى كسى كه حقايق مجرّدات را ، چه مجرّد ملكوتى يا جبروتى و چه نفوس ناطقه كه نيز از مجرّدات جبروتيّه يا ملكوتيّه هستند ، فهميده باشد و مراحل وجود و مظاهر آنها و نسبت ظاهر به باطن و باطن به ظاهر را تصوّر نموده باشد .
و بايد دانست كه تمثّل « جبروتيين » و « ملكوتيّين » در قلب و صدر و حسّ بشر ممكن نيست مگر پس از خروج او از جلباب بشريّت و تناسب او با آن عوالم ، و الا مادامى كه نفس مشتغل به تدبيرات ملكيّه است و از آن عوالم غافل است ، ممكن نيست اين مشاهدات يا تمثّلات براى او دست دهد .
بلى ، گاهى شود كه به اشارهء يكى از اولياء نفس را از اين عالم انصرافى حاصل شود و به قدر لياقت از عوالم غيب ادراكى معنوى يا صورى نمايد . و

[1] - « پس ( به صورت ) انسانى كامل بر او جلوه كرد . » ( مريم - 17 ) .