آنان زندگى كرد ، اعقاب و فرزندان حنيفه هم بهمان سو رفتند و در جستجوى مراتع و زمينهاى بارانخيز بودند ، عبيد بن يربوع كه سالار ايشان بود پيشاپيش حركت مىكرد و نزديك بحرين فرود آمد روزى يكى از غلامان او به منطقه يمامه رفت و آنجا درختان خرما و روستايى ديد و مقدارى از خرماهاى فروريخته زير درخت خرما را برداشت و براى عبيد آورد كه چون آنرا خورد گفت سوگند بجان پدرت كه اين خوراك بسيار خوبى است و برخاست و با اسب خود براه افتاد و به يمامه آمد و سى خانه و سى نخلستان ديد و آن مكان حجر ناميده شد كه امروز شهر بزرگ منطقه يمامه و پاى تخت آن است و بازار يمامه در آن برپاست ، و چون ديگر اعقاب حنيفه شنيدند كه عبيد بن يربوع به خير و بركت رسيده است آنان هم به يمامه آمدند و در آن منطقه ساكن شدند و اعقاب ايشان تا امروز در آن محل ساكنند ، گويد داود پيامبر هم در روزگار فند خوفناك بوده است و در آن روزگار پادشاه ايرانيان كيخسرو پسر سياوش بوده است .
پادشاهى داود ( ع ) .
سلطنت بنى اسرائيل سست شده بود و ملتهاى اطراف ايشان با آنان جنگ مىكردند و بنى اسرائيل را مىكشتند و ايشان را اسير مىگرفتند ، آنان نزد شعيب كه پيامبرشان بود آمدند و گفتند « براى ما پادشاهى بگزين تا در راه خدا جنگ كنيم » . [ 26 ] شعيب ( ع ) طالوت را بر ايشان پادشاهى داد و او از نوادگان يوسف ( ع ) بود ، و پادشاهى در خاندان يهودا بود ، و در اين روزگار از فرزندان عاد جالوت ستمگر باقى مانده بود كه همراه لشكرهاى خود براى جنگ با بنى اسرائيل آمده بود .
طالوت بنى اسرائيل را جمع كرد و براى جنگ با او بيرون آمد و از كنار رودخانه يى گذشتند كه طالوت ايشان را از آشاميدن آب آن منع كرد ولى همگان بجز سيصد و هفده تن يعنى به شمار ياران رسول خدا ( ص ) در جنگ بدر از آب آن رودخانه نوشيدند .

26 - بخشى از آيه 246 سوره بقره ، شيخ طوسى در تفسير تبيان ( ص 288 ج 2 چاپ نجف ) پيامبر بنى اسرائيل را در آن زمان شيمعون و يوشع و شمويل را نقل كرده است و باحتمال قوى شعيب اشتباه است و قبلا در همين كتاب ديديم كه او پدر زن حضرت موسى است و نبايد تا روزگار داود زنده بوده باشد ( م ) .