آمدند و همان سخن را تكرار كردند ، شيرويه بر جان خود ترسيد و براى كشتن پدر خود سرداران را يكى پس از ديگرى فرستاد كه بان كار دست نزدند تا آنكه يكى از مرزبانان جوان بنام يزدك پسر مردان شاه را كه مرزبان بابل و خطرنيه بود گسيل داشت و چون پيش خسرو پرويز رسيد ، خسرو پرسيد تو كيستى ؟ گفت پسر مردان شاه مرزبان بابل و خطرنيه ، خسرو گفت آرى به جان خودم سوگند كه تو قاتل من خواهى بود زيرا من پدرت را با ظلم و ستم كشته‌ام ، و آن جوان او را بزد و بكشت و نزد شيرويه آمد و باو خبر داد ، شيرويه به چهره او سيلى زد و موهاى سرش را كند و او را زندانى كرد و با بزرگان كشور براه افتاد و جسد پرويز را در دخمه يى دفن كرد و بازگشت و دستور داد آن جوان را كشتند .
در همين سال كه شيرويه به پادشاهى رسيد حضرت ختمى مرتبت رحلت فرمودند و ابو بكر خليفه شد . [ 152 ] شيرويه چون پادشاه شد همه برادران خود را كه پانزده تن بودند گردن زد كه مبادا پادشاهى او را تباه كنند ، شيرويه گرفتار بيماريها و دردها شد و درگذشت و مدت پادشاهى او هشت ماه بود .
پس از مرگ شيرويه :
پس از شيرويه ايرانيان پسرش شيرزاد را كه كودكى بود به پادشاهى برگزيدند و مردى را براى پرورش و سرپرستى او گماشتند كه تا هنگام بلوغ امور پادشاهى را اداره كند . چون اين خبر به شهريار كه در مقابل روميان بود رسيد كه خسرو پرويز كشته شده است با لشكرهاى خود به مداين آمد و در آن هنگام شيرويه هم درگذشته و پسرش شيرزاد پادشاه بود ، شهريار پادشاهى را غصب كرد و شيرزاد و مربى او و همه كسانى را كه در كشتن خسرو پرويز دست داشتند كشت و خود را پادشاه ناميد و امور پادشاهى را بر عهده گرفت و اين در سال دوازدهم هجرت بود .

152 - رحلت حضرت ختمى مرتبت در سال يازدهم هجرت و 632 ميلادى بوده است ، بنابر اين با توجه بانكه مدت پادشاهى شيرويه هشت ماه و در منابع ديگرى شش ماه و آغاز آن در سال هفتم يا به قول خود ابو حنيفه دينورى در سال نهم هجرت بوده است ، اين گفتار صحيح نيست . ( م )