رقيه تكسير

عمل تكسير بطورى كه اشاره شد در بسيارى از اعمال فنون غريبه بكار ميرود، يكى از آن جمله ساختن رقيه و افسونست براى مقصودى از قبيل تحبيب و تبغيض و امثال آن كه مطابق نسخه (س) در مقالت پنجم و ششم و در نسخ ديگر فصل هفتم آخر كتاب [ص 33 طبع دوم‌] در اين باره گفتگو كرده و بعمل تحبيب مثال زده، امّا قاعده كلّى اين است كه:

نخست نام دو طرف محبّت يا عداوت را بحروف مقطّعه تكسير كنند.

آنگاه حروف كوكبى را كه مناسب مقصود باشد مانند زهره در محبّت و مرّيخ در عداوت نيز بتكسير جدا جدا بنويسند.

مؤلّف كتاب بهمين مقدار قناعت كرده، امّا رسم علماى فنّ اين است كه تكسير حروف يكى از اسماء الهى مناسب را از قبيل ودود و حبيب در محبّت، و مهلك و مميت در عداوت نيز بايد ضميمه كرد تا جمعا چهار اسم (دو نام از طرفين با نام كوكب و اسم الهى) تكسير شده باشد.

پس حروف چهار اسم را با يكديگر امتزاج و تركيب دهند، و ابتدا از نام آن كس كنند كه مقصود عامل غلبه و فيروزى وى باشد، باين ترتيب كه از حرف اوّل اسم او و حرف اوّل نام طرف مقابلش با حرف اوّل از نام كوكب و اسم الهى يك كلمه چهار حرفى بسازند- و همچنان از حرف دوم و سوم تا آخر حروف چهار اسم، چند كلمه چهار حرفى ساخته شود، پس آن كلمات را مطابق قاعده‌يى كه در حركت و سكون حروف طبايع و عناصر دانسته‌ايم معرب و معجم كنند، و آن را وردى سازند و با شرايط و آدابى كه در اين كتاب و ساير كتب فنّ نوشته شده است بعدد