1. يكى از اين وريدها (كه بزرگ‌ترين است) بر شانه امتداد مى‌يابد و آن موسوم به وريد كتفى مى‌باشد و وريد قيفال از آن ناشى مى‌گردد؛

2 و 3. دو وريد ديگر در دو پهلوى وريد كتفى تا رسيدن به سر كتف همراه مى‌باشند، ليكن يكى با رسيدن به سر كتف، همانجا متوقف مى‌شود و از آن عبور نمى‌كند، بلكه در آن پراكنده مى‌گردد و وريد دوم كه جلوى وريد اول است از آن گذشته و به سر بازو مى‌رسد و در آنجا پراكنده مى‌گردد.

اما وريد كتفى‌ [1] از هر دوى آنها پيشى گرفته و تا انتهاى دست ادامه مى‌يابد؛ اين (وضعيت انشعابات دو وريد، پيش از تشكيل دو وداج معروف از آنها) را بدان.

وداج ظاهر

پس از آميخته شدن دو فرد (و تشكيل وداج ظاهر) به دو بخش تقسيم مى‌گردد:

1. بخشى از آن پنهان مى‌گردد و از آن رشته‌هاى كوچكى در فك فوقانى منتشر مى‌گردد، و همچنين رشته‌هايى كه به مراتب از رشته اول بزرگ‌تر است در فك تحتانى پراكنده مى‌گردد و بخش‌هايى از هر دو رشته (كوچك و بزرگ) پيرامون زبان و سطح رويين از بخش‌هاى ماهيچه واقع در آن منتشر مى‌گردد.

2. بخش ديگر آشكار مى‌گردد و در مواضعى از سر و گوش‌ها منتشر مى‌گردد.

وداج غاير (پنهان)

وداج پنهان با مجراى مرى همراه مى‌باشد و با او به صورت مستقيم رو به بالا مى‌رود و در مسير خود رشته‌هايى را به جا مى‌گذارد كه با رشته‌هاى آمده از وداج ظاهر مى‌آميزد.

همه آنها در مرى، حنجره و همه اجزاى ماهيچه‌هاى پنهان توزيع مى‌گردند و انتهاى آن به سوى منتهاى درز لامى مى‌رسد و در آنجا شعبه‌هايى در اعضاى‌ [2] واقع بين مهره اول و مهره دوم گردن منتشر مى‌گردند و از آن موى رگى به سوى مفصل سر و گردن مى‌رود.

[1] كه در وسط دو زوج قرار دارد.

[2] ماهيچه‌ها، عصب‌ها و رباطٌّها.