شاخه دوم به سوى طحال مى‌رود تا آن را تغذيه نمايد و پيش از رسيدن به طحال رشته‌هايى از آن منشعب مى‌گردد تا جرم موسوم به انقراس (لوز المعده) را از صاف‌ترين خونى كه به طرف طحال مى‌رود تغذيه نمايد [1] سپس به طحال پيوند مى‌خورد [2] و با اتصال به طحال، رشته‌اى شايسته از آن باز مى‌گردد كه براى تغذيه در طرف چپ معده توزيع مى‌شود.

پس از استقرار شاخه نفوذكننده در طحال در وسط آن، بخشى از آن رو به بالا و بخش ديگر رو به پايين مى‌رود، رشته‌اى از بخش بالارو براى تغذيه در نيمه فوقانى طحال پراكنده مى‌شود و بخش ديگر (از بدنه طحال) بيرون مى‌زند تا به برآمدگى معده برسد، سپس به دو بخش ديگر تقسيم مى‌گردد، بخشى براى تغذيه معده در سطح چپ آن پراكنده مى‌شود و بخش ديگر براى تخليه سوداى زايدِ گس مزه و ترش به دهانة معده فرو مى‌رود تا از اين راه مادة زايد [3] را در ضمن ديگر مواد زايد از بدن پاكسازى نمايد و دهانة معده‌ [4] را گزيده، لذا با تحريك آن باعث بيدارى اشتها گردد، پيش از اين درباره آن (در بحث منافع سوداء) سخن گفتيم.

بخش پايين رو نيز به دو قسمت تقسيم مى‌گردد، رشته‌اى از بخشى از آن در نيمه تحتانى طحال براى تغذية آن پراكنده مى‌گردد و بخش دوم (از بدنه طحال) به سوى پرده ثرب‌ [5] بيرون مى‌آيد و در آن براى تغذيه پراكنده مى‌گردد.

شاخه سوم از شش شاخه اول به طرف چپ (از باب) مى‌رود و در نهرهاى عروقى پيرامون روده مستقيم براى مكيدن تفالة غذاى به جا مانده پراكنده مى‌گردد.

شاخه چهارم از شش شاخه، مانند مو پراكنده مى‌گردد برخى در سطح آشكار سمت راست برآمدگى معده، درست برابر شاخه آمده به طرف چپ از طحال پراكنده مى‌گردد، و

[1] خون مورد تغذيه طحال سوداى غليظ است و خون مورد تغذيه لوزالمعده سوداى آبكى و رقيق مى‌باشد.

[2] از اينجا ارتباط بين نارسايى لوز المعده (بيمارى ديابت) و سوداء و علايم مشترك آن روشن مى‌گردد.

[3] يعنى سوداى اضافه بر نياز بدن.

[4] فم معده (كارديا (Cardiac( به دهانه ورودى معده متصل به مرى اطلاق مى‌گردد.

[5] پرده ثرب چادرينه‌ها (Omenta( روى معده و روده‌ها كشيده شده، نيروى هاضمه را در انسان يارى مى‌نمايد و با گوهر شحمى خود، حرارت را در خود نگه مى‌دارد، پرده ثرب آسترى براى صفاق مى‌باشد.