جناغ‌ [1] و ماهيچه‌هاى واقع در خارج سينه مى‌رسند، و رشته عصب‌هايى كه مبدأ و خروجى آن از مهره‌هاى دنده‌اى كاذب مى‌باشد به سوى ماهيچه‌هاى بين دنده‌اى و ماهيچه‌هاى شكم مى‌روند.

رگ‌هاى ضربان‌دار و ساكن با رشته‌هاى اين اعصاب همراه مى‌گردد و (براى خون رسانى) از منافذ خروجى اين اعصاب وارد طناب نخاعى مى‌گردند.

فصل پنجم: تشريح عصب مهره‌هاى كمر [2]

اعصاب كمرى همگى در اين كه شاخه‌اى از آنها (به سوى عقب) براى عصب رسانى ماهيچه‌هاى پشت و شاخه‌اى از آنها (به سوى جلو) براى عصب رسانى ماهيچه‌هاى شكم و ماهيچه‌هاى پوشاننده پشت بروند، مشتركند، ليكن سه زوج فوقانى از آنها با عصب فرود آمده از مغز آميخته مى‌باشند، و دو زوج به جا مانده چنين آميختگى را ندارند.

دو زوج پايين رو، شاخه‌هاى بزرگى را به سوى دو ساق پا مى‌فرستند، با اين خصوصيت كه شاخه‌اى از زوج سوم و شاخه‌اى از اولين عصب خاجى با اين شاخه‌ها آميخته مى‌باشند، جز اين كه دو شاخه ياد شده از مفصل سرين جلوتر نمى‌روند و در ماهيچه‌هاى مفصل آن پراكنده مى‌گردند، ولى اين دو زوج با عبور از سرين به سوى دو ساق پا پيش مى‌روند.

تفاوت بين عصب رسانى ران‌ها و پاها با عصب رسانى در دستان در اين است كه اعصاب ران و پا همگى در يك نقطه متمركز نمى‌شوند، سپس فرو رفته به سوى درون مايل گردند [3]، زيرا شكل پيوند بازو به استخوان شانه مانند پيوند ران به استخوان سرين نمى‌باشد و همچنين اتصال عصب ران به رويشگاه خود با اتصال عصب بازو به رويشگاه خود متفاوت مى‌باشد. [4]

[1] اضلاع خُلَّص (دنده‌هاى خالص و حقيقى.

[2] اعصاب كمرى پنج زوج مى‌باشند.

[3] بلكه همه آنها از جانب خلفى پا عبور مى‌نمايند.

[4] زيرا بين مفصل شانه و رويشگاه اعصاب دست كه از مهره‌هاى گردنى مى‌باشد، فاصله وجود دارد ولى مفصل سرين به خروجى اعصاب پا كه مهره‌هاى كمرى و خاجى مى‌باشد نزديك است با اين تفاوت، بديهى است كه وضعيت قرار گرفتن شبكه‌هاى عصب در اين دو موضع متفاوت باشد.