سپاس‌گزارى‌

به سامان آمدن اين كار مرهون منّت و بنده‌پرورى پروردگار عزيز من است؛ بر من واجب است از او تشكّر كنم، و بر او سپاس‌گزارم: كه مرا با ضعف‌هايم وانگذاشت، و آن‌ها را به رحم و كرم خويش به قوّت شايسته‌ى اين كار تحوّل بخشيد. چگونه بنده‌ى شكرگزار نباشم كه حتى «اين همان الله من لبيك اوست».

نيز از همسرم، كه كوشش دوستانه و عالمانه‌ى او در تدارك محيطى آرام و درخور انديشه و فكرورزى مائده‌اى الهى و قابل ستايش است، تشكّر مى‌كنم و بر حوصله‌ى الاهى او آفرين مى‌گويم و به خاطر زحماتش، به ويژه در خصوص برهان شفاء، خود را مديون او مى‌دانم. از خداوند عزيزم براى او آرامشى آسمانى مى‌طلبم.

رغبت و سليقه‌ى دوست عزيزم آقاى محمد على مقدّم‌فر، مدير عامل محترم انتشارات فكر روز، به چاپ و در چاپ اين اثر قابل ستايش است، از ايشان تشكر مى‌كنم.

نيز از دوست عزيزم آقاى ابراهيم دادجو كه در تصحيح نمونه‌هاى چاپى متن عربى، مرا مورد محبت و عنايت دوستانه‌ى خود قرار داده است، تشكر مى‌كنم.