اين نسخه گاه‌گاه به كار رفته و از آن به علامت «ص» ياد شده است.

11- نسخه «پ»

نسخه‌اى كه آقاى مشكاة به دانشگاه تهران اهدا كرده‌اند، در دانش نامه (نشريه مؤسسه تجارتى و مطبوعاتى پايدار تهران، ش 1 خرداد 1326 ه. ش، ص 1- 2) چاپ عكسى شده است.

اين نسخه كه در صحت دون متوسط به شمار مى‌آيد، و فقط در چند جا مورد استفاده قرار گرفته، در سال 1326 ه. ق. نگارش يافته و با علامت «پ» مشخص شده است.

نسخه‌هايى كه در نوشتن مقدمه به كار برده شده، هنگام چاپ متن در محل دسترس مصحح نبوده است:

1- نسخه خردنامه. [1] 2- نسخه خطى پاريس (به نشان 125). [2]

[1] . وصف اين كتاب در مقدمه متن چاپى آن، به قلم راقم اين سطور آمده است.

[2] . نسخه خطى موجود در مجموعه رسالات كتابخانه ملى پاريس به نشان «متمم فارسى 125» (رش: فهرست نسخه‌هاى خطى فارسى، كتابخانه ملى پاريس، به نشان تأليف ادگار بلوشه، ج 1 ش 151 رساله ش 14، از روى ورق 171 تا پشت ورق 173) اين نسخه با نسخه‌هاى اصلى از حيث اضافه و كسر كلمات و حكمت‌ها و تحريفات و سوق عبارات و جمله‌ها، در اغلب جاها اختلافات بسيار دارد و داراى مقدمه‌اى است سخت آشفته و دست برده و پر غلط كه در هفتم شهر شعبان سال 1056 هجرى به دست يحيى بن سيد سمابه به تحرير آمده است.