رهروان پوينده جادّه حقيقتند و هيچ‌كس درخور مؤاخذه و مجازات نيست و همه بايد نسبت به هم تصالح و تسامح داشته باشند.

شيخ الرئيس هرچند در زمان خودش با اين‌گونه انحرافات روبه‌رو نبوده؛ ولى در فلسفه خود مسئله نجات را به‌گونه‌اى طرّاحى كرده كه هم تنگ‌نظرى نكرده باشد و هم گروهى را مخلّد در عذاب و گروهى را معذور و گروهى را مستحقّ پاداش بشمارد و مخلّدها را منحصر كند در كسانى كه به جهل مركّب روى آورده و اعمالى مرتكب شده‌اند كه راه نجات را بر آنها بسته است. پلوراليست‌ها همين‌ها را هم اهل نجات مى‌شمارند.