بخواهيد، حاضرم. دوستان پذيرفتند كه بر مذاقّ خودش بنويسد و او پذيرفت و كتاب الفلسفة المشرقيّه را به نگارش درآورد. [1]

ولى اين نظريه در همه جا قابل تأييد نيست. البته هرجا خودش تصريح كرده، چاره‌اى جز تأييد و پذيرش نيست؛ ولى آن‌جايى كه خودش آشكارا نگفته، چگونه مى‌توان با قاطعيت به او نسبت داد؛ به ويژه اگر قرينه‌اى برخلاف آن هم داشته باشيم.

اتفاقا در اين مورد، قرينه برخلاف داريم. او پس از اقامه برهان بر اتحاد عاقل و معقول، آشكارا گفته است كه اين مسئله، برهان‌هاى ديگرى هم دارد؛ ولى او به ذكر بهترين آنها بسنده كرده است. [2]

[1] . ر. ك: انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، دانشگاه بو على سينا، (همدان)، رساله جوديه، مقدّمه مهدى محقّق، ص 7- 8؛ متأسفانه از اين كتاب، تنها بخش منطق در دست است.

[2] . مبدأ و معاد، ص 6- 10.