اين خصوصيات در معجزات پيامبران گذشته نبود.[1]زيرا قرآن همان راهنماى بزرگى است كه عرب ستمگر و سركش و آلوده به صفات زشت را به سوى تقوا و عدالت و پاكى هدايت نمود.
(1)-و در مدت كوتاهى از اين ملت بت‌پرست و جاهل،كه به جاى تحصيل علم و دانش و تهذيب نفس،به نبردهاى داخلى و تفاخرهاى جاهلى مى‌پرداختند،ملتى ساخت كه از نظر معارف و فرهنگ و تاريخ و اخلاق اجتماعى و فردى داراى عظمت خاصى شدند.
هر كس تاريخ اسلام را مورد بررسى قرار دهد و در زندگى ياران رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم كه در برابر او شربت شهادت نوشيدند،دقت كافى به عمل بياورد،اهميت نفوذ تعليمات قرآن در دل‌ها،و عظمت تأثير آن را در تربيت آنان،به خوبى مشاهده مى‌نمايد،زيرا همين قرآن بود كه آنان را از پست‌ترين عادات جاهلى،به بالاترين مرحله دانش و كمال رسانيد و آن چنان آنها را در راه دين و احياى شريعت فداكار ساخت‌