اسم الکتاب : مرزهاى اعجاز (فارسي) المؤلف : خوئی، سيد ابوالقاسم الجزء : 1 صفحة : 192
(1)-پاسخ:آغاز
و پايان و الفاظ آيهء مورد بحث حاكى است هدف آيه اين نيست كه فرستادن هر
نوع معجزه را،ولو معجزهاى كه خدا ابتدا در اختيار پيامبران مىگذارد كه
گواه راستگويى آنان باشد،نفى نمايد،بلكه هدف آيه اين است كه خدا آن دسته از
معجزات را كه مشركان مكه تقاضا مىكردند و هر جمعى بلكه هر فردى مىخواست
كه پيامبر،معجزه مورد علاقه او را بياورد نخواهد فرستاد.و همچنين منظور از
معجزههايى كه امتهاى پيشين،به تكذيب آنها برخاسته بودند و دچار عذاب شدند
همان معجزههايى است كه خود آنها به پيامبران خود پيشنهاد كرده بودند،نه
آنهايى كه خدا ابتدا در اختيار پيامبران خود نهاده بود.
گواه ما بر اين مطلب كه(هدف آيه نفى ارسال معجزه به طور مطلق نيست،بلكه هدف
نفرستادن آن قسم از معجزات است كه مورد درخواست مشركان بوده و همچنين
تكذيب هر نوع معجزه موجب عذاب امتهاى گذشته نشده بلكه تكذيب آن دسته از
معجزهها موجب عذاب امتهاى گذشته گرديده كه خود آنها پيشنهاد كرده
بودند)دلايل زير است كه از نظر خوانندهء گرامى مىگذرد:
(2)-1.لفظ«الآيات»كه در آيهء مورد بحث،با الف و لام آمده است،جمع«آية»است به معنى نشانه و علامت،[1]و در بدو نظر
[1].علت اين كه به معجزه آيت مىگويند:اين است كه نشانهء ارتباط او با جهان ديگر و علامت حقانيت او است.مترجم.
اسم الکتاب : مرزهاى اعجاز (فارسي) المؤلف : خوئی، سيد ابوالقاسم الجزء : 1 صفحة : 192