(1)-
تلقيح نباتات به وسيلهء باد
{ و أرْسلْنا الرِّياح لواقِح } .[1]
«بادها را براى تلقيح(گياهان و درختان)فرستاديم».
از رموز شگفت‌انگيزى كه وحى الهى از آن پرده برداشته، نيازمندى برخى از درختان و گياهان به تلقيح از طريق باد است.
(2)-مفسران پيشين،لفظ«لقاح»را كه در آيه وارد شده است به معنى حمل(برداشتن)گرفته‌اند و در فرهنگ‌هاى عربى يكى از معانى «لقاح»همان حمل مى‌باشد.مى‌گفتند منظور از آيه اين است كه: بادها را حمل كنندهء ابر و يا باران،آفريديم.
ولى اين تفسير چندان دقيق نيست،زيرا گذشته از اين كه تذكر اين مطلب(بادها را حمل كنندهء ابر و باران آفريديم)چندان در خور اهميت نيست،با خود واقع نيز چندان وفق نمى‌دهد.زيرا هرگز بادها حمل كننده ابر نبوده بلكه باد ابر را با وزش تند خود از نقطه‌اى به نقطهء

قمى‌باشد.مقدار نسبى عناصرى كه در ساختمان گياهان وجود دارد در همهء رستنى‌ها ثابت است چنانچه با محاسبهء دقيق آمده است كه 70 درصد گياهان را آب و 30 درصد آنها را مواد معدنى و آلى(مادهء خشك)تشكيل مى‌دهد.از 30 درصد مواد خشك گياهان 5/28 درصد مواد آلى و 5/1 درصد مواد معدنى يعنى نمك‌هاى مختلف مى‌باشد.مواد آلى سازندهء گياه را عناصر مختلفى مى‌سازند كه در بين آنها مقدار كربن از همه بيشتر است چنانچه 50 درصد مواد آلى را كربن و 40 درصد آن را اكسيژن و 6 درصد را ئيدروژن و 4 درصد را ازت تشكيل مى‌دهد(مترجم).
[1].حجر:22.