(مسأله‌678 ) لازم نيست يقين كند كه آب براى او ضرر دارد، بلكه اگر احتمال ضرر بدهد، چنان‌چه احتمال او در نظر مردم به‌جا باشد، و از آن احتمال ترس براى او پيدا شود، بايد تيمم كند.
(مسأله‌679 ) كسى كه مبتلا به درد چشم است، و آب براى او ضرر دارد بايد تيمم نمايد.
(مسأله‌680 ) اگر به واسط يقين يا ترس ضرر، تيمم كند و پيش از نماز بفهمد كه آب برايش ضرر ندارد، تيمم او باطل است. و اگر بعد از نماز بفهمد، بنابر احتياط واجب درصورتى كه وقت باقى باشد بايد دوباره نماز را با وضو يا غسل بخواند، و اگر وقت گذشته قضا ندارد.
(مسأله‌681 ) كسى كه مى‌داند آب برايش ضرر ندارد، چنان‌چه غسل كند يا وضو بگيرد و بعد بفهمد كه آب براى او ضرر داشته، درصورتى كه ضرر به حدى نباشد كه اقدام براى آن شرعاً حرام است وضو و غسل او صحيح است.

چهارم از موارد تيمم
(مسأله‌682 ) هرگاه بترسد كه اگر آب را به مصرف وضو، يا غسل برساند دچار زحمت مى‌شود بايد تيمم نمايد، و جواز تيمم به اين جهت در سه صورت است.
1 - آنكه اگر آب را در وضو يا غسل صرف نمايد خودش فعلاً يا بعداً به تشنگى كه باعث تلف يا مرضش مى‌شود يا تحملش مشقت زيادى دارد مبتلا خواهد شد.
2 -آنكه بر كسانى كه حفظشان بر او واجب است بترسد كه از تشنگى تلف يا بيمار شوند.
3 -آنكه بر غير خود «چه انسان يا حيوان» بترسد و تلف يا بيمارى يا بيتابيشان بر او گران باشد، و در غير اين سه صورت با داشتن آب تيمم جائز نيست.