نفاس
(مسأله 514 ) - از وقتى كه اولين جزو بچه از شكم مادر بيرون مى‌آيد، خونى كه زن مى‌بيند، اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است و زن را در حال نفاس، نفساء مى‌گويند.
(مسأله 515 ) - خونى كه زن پيش از بيرون آمدن اولين جزء بچه مى‌بيند، نفاس نيست.
(مسأله 516 ) - لازم نيست كه خلقت بچه تمام باشد، بلكه اگر ناتمام نيز باشد درصورتى كه زائيدن صدق كند، خونى كه تا ده روز ببيند خون نفاس است.
(مسأله 517 ) - ممكن است خون نفاس يك آن بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روز نمى‌شود.
(مسأله 518 ) - هرگاه شك كند كه چيزى سقط شده يا نه، يا چيزى كه سقط شده بچه است يا نه، لازم نيست وارسى كند، و خونى كه از او خارج مى‌شود شرعاً خون نفاس نيست.
(مسأله 519 ) - بنابر احتياط توقف در مسجد و كارهاى ديگرى كه بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است. و آنچه بر حائض واجب است بر نفساء هم واجب مى‌باشد.
(مسأله 520 ) - طلاق دادن زنى كه در حال نفاس است و نزديكى كردن با او حرام مى‌باشد. و اگر شوهرش با او نزديكى كند بدون اشكال كفاره ندارد.
(مسأله 521 ) - وقتى زن از خون نفاس پاك شد، بايد غسل كند و عبادتهاى خود را به‌جا آورد. و اگر دوباره خون ببيند، چنان‌چه روزهائى را كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده، روى هم ده روز يا كمتر از ده روز باشد، تمام آن نفاس است، و اگر روزهائى كه پاك بوده روزه نيز گرفته باشد لازم است قضا نمايد.
(مسأله 522 ) - اگر زن از خون نفاس پاك شود و احتمال دهد كه در باطن خون هست، بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند كه اگر پاك است، براى عبادتهاى خود غسل كند.
(مسأله 523 ) - اگر خون نفاس زن از ده روز بگذرد، چنان‌چه در حيض عادت دارد، به اندازة روزهاى عادت او نفاس و بقيه استحاضه است. و اگر عادت ندارد به مقدار عادت خويشان خود نفاس قرار داده و تا ده روز احتياط كند، و احتياط مستحب آن است كه كسى كه عادت دارد از روز بعد از عادت و كسى كه عادت ندارد، بعد از روز دهم تا روز هيجدهم زايمان كارهاى استحاضه را به‌جا آورد، و كارهايى را كه بر نفساء حرام است، ترك كند.
(مسأله 524 ) - زنى كه عادت حيضش كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند، بايد به اندازة روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد، و بعد از آن واجب است يك روز عبادت را ترك نمايد، و بعد جائز است احكام‌