(مسأله 23) - آبى كه به انداز كر بوده، اگر انسان شك كند از كر كمتر شده يا نه مثل آب كر است، يعنى نجاست را پاك مى‌كند و اگر نجاستى هم به آن برسد نجس نمى‌شود. و آبى كه كمتر از كر بوده و انسان شك دارد به مقدار كر شده يا نه حكم آب كمتر از كر را دارد.
(مسأله 24) - كر بودن آب، به دو راه ثابت مى‌شود: (اول) : آن كه خود انسان يقين كند. (دوم) : آن كه دو مرد عادل خبر دهند و بعيد نيست كه قول يك مرد عادل بلكه قول كسى كه مورد وثوق و اطمينان است نيز كافى باشد.

2-آب قليل‌
(مسأله 25) - آب قليل آبى است كه از زمين نجوشد و از كر كمتر باشد.
(مسأله 26) - اگر آب قليل روى چيز نجس بريزد، يا چيز نجس به آن برسد نجس مى‌شود. ولى اگر با فشار روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به آن چيز مى‌رسد نجس است و مقدارى كه به آن چيز نرسيده پاك است.
(مسأله 27) - آب قليلى كه براى برطرف كردن عين نجاست روى چيز نجس ريخته شود و از آن جدا گردد، نجس است، و آب قليلى كه بعد از برطرف شدن عين نجاست براى آب كشيدن چيز نجس روى آن مى‌ريزند و از آن جدا مى‌شود درصورتى كه محل به مجرد شستن با او پاك شود آن آب پاك است، مثلاً اگر محل نجس چيزى باشد كه به يك مرتبه شستن پاك شود و عين نجس هم نداشته باشد غسالة آن يعنى آبى كه از او در وقت شستن جدا مى‌شود پاك است. و اما چيزى كه دو مرتبه شستن آن لازم است از غسالة شستن اول بنابر احتياط واجب اجتناب لازم است و غسالة شستن دوم پاك است.
(مسأله 28) - آبى كه با آن مخرج بول و غائط را مى شويند با پنج‌شرط پاك است: (اوّل) : آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد. (دوّم) : نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. (سوّم) : نجاست ديگرى مثل خون، يا بول يا غائط بيرون نيامده باشد. (چهارم) : ذره‌هاى غائط در آب پيدا نباشد. (پنجم) : بيشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد.