وضو
(مسأله‌242) - در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوى سر و روى پاها را مسح كنند.
(مسأله‌243) - درازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى جايى كه موى سر بيرون مى‌آيد تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط و شست قرار مى‌گيرد، بايد شسته شود، و اگر مختصرى از اين مقدار را نشويند، وضو باطل است، و براى آن كه انسان يقين كند اين مقدار كاملاً شسته شده بايد كمى اطراف آن را هم بشويد.
(مسأله‌244) - اگر صورت يا دست كسى كوچك‌تر يا بزرگتر از متعارف مردم باشد، بايد ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجاى صورت خود را مى‌شويند، او هم تا همآنجا را بشويد. و نيز اگر در پيشانى او مو روئيده يا جلوى سرش مو ندارد، بايد به‌انداز معمول پيشانى بشويد.
(مسأله‌245) - اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب او هست كه نمى‌گذارد آب به آن‌ها برسد، چنان‌چه احتمال او در نظر مردم به‌جا باشد، بايد پيش از وضو وارسى كند كه اگر هست برطرف نمايد.
(مسأله‌246) - اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد، بايد آب را به پوست برساند، واگر پيدا نباشد شستن مو كافى است، و رساندن آب به زير آن لازم نيست.
(مسأله‌247) - اگر شك كند كه پوست صورت از لاى مو پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
(مسأله‌248) - شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمى‌شود واجب نيست، ولى براى آن