(مسألة 2416 ) - اگر كسى در حال احرام كه يكى از كارهاى حج است با زنى ازدواج نمايد عقد او باطل است، و چنان‌چه مى‌دانسته كه زن گرفتن بر او حرام است، ديگر نمى‌تواند آن زن را عقد كند.
(مسألة 2417 ) - اگر زنى كه در حال احرام است با مردى كه در حال احرام نيست ازدواج كند عقد او باطل است، و اگر زن مى‌دانسته كه ازدواج كردن در حال احرام حرام است واجب است كه بعداً با آن مرد ازدواج نكند.
(مسألة 2418 ) - اگر مرد طواف نساء را كه يكى از كارهاى حج است به‌جا نياورد، زنش و زنان ديگر بر او حرام مى‌شوند و نيز اگر زن طواف نساء نكند، شوهرش و مردان ديگر بر او حرام مى‌شوند، ولى اگر بعداً طواف نساء را انجام دهند حلال مى‌شوند.
(مسألة 2419 ) - نزديكى با دخترى كه بالغ نشده حرام است ولى اگر كسى دختر نابالغى را براى خود عقد كند و پيش از آن كه نه سال دختر تمام شود، با او نزديكى كند، اظهر آن است كه بعد از بلوغ دختر نزديكى با او حرام نيست اگرچه افضاء نموده باشد (معناى افضاء در مسألة « 2389 » گذشت) ولى احوط اين است كه او را طلاق دهد.
(مسألة 2420 ) - زنى را كه سه مرتبه طلاق داده‌اند بر شوهرش حرام مى‌شود، ولى اگر با شرائطى كه در احكام طلاق گفته مى‌شود با مرد ديگرى ازدواج كند بعد از مرگ يا طلاق شوهر دوم و گذشتن مقدار عد او شوهر اول مى‌تواند دوباره او را براى خود عقد نمايد.

احكام عقد دائم
(مسألة 2421 ) - زنى كه عقد دائمى شده احتياط در آن است كه بدون اجاز شوهر براى كارهاى جزئى نيز از خانه بيرون نرود هر چند با حق شوهر منافات نداشته باشد و بايد خود را براى هر لذتى كه او مى‌خواهد، تسليم نمايد و بدون عذر شرعى از نزديكى كردن او جلوگيرى نكند و تهي غذا و لباس و منزل زن مادامى كه بدون عذر از منزل بيرون نرفته بر شوهر واجب است و اگر تهيه نكند چه توانايى داشته باشد يا نداشته باشد مديون زن است.
(مسألة 2422 ) - اگر زن در كارهايى كه در مسأل پيش گفته شد اطاعت شوهر را نكند حق همخوابى ندارد و گناهكار است و مشهور فرموده‌اند كه حق غذا و لباس و منزل نيز ندارد. ولى اين حكم مادامى كه زن نزد شوهر است محل اشكال است. و اما مهر او بدون اشكال از بين نمي‌رود.
(مسألة 2423 ) - مرد حق ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور كند.
(مسألة 2424 ) - مخارج سفر زن اگر بيشتر از مخارج وطن باشد با شوهر نيست ولى اگر شوهر مايل باشد كه زن را سفر ببرد، بايد خرج سفر او را بدهد.
(مسألة 2425 ) - زنى كه خرج او بر عهدة شوهر است و شوهر خرج او را نمى‌دهد مى‌تواند خرجى خود را بدون اجازه از مال او بردارد و اگر ممكن نيست چنان‌چه ناچار باشد كه معاش خود را تهي كند، در موقعى كه مشغول تهيه معاش است