كسانى كه از تصرف مال خود ممنوعند
(مسألة 2260 ) - بچه‌اى كه بالغ نشده شرعاً نمى‌تواند در مال خود تصرف كند. و نشانة بالغ شدن يكى از سه چيز است: « اول »: روييدن موى درشت در زير شكم بالاى عورت. « دوم »: بيرون آمدن منى. « سوم »: تمام شدن پانزده سال قمرى در مرد و تمام شدن نه سال قمرى در زن.
(مسألة 2261 ) - روييدن موى درشت در صورت و پشت لب و در سينه و زير بغل و درشت شدن صدا و مانند اينها نشانه بالغ شدن نيست، مگر انسان به واسط اينها به بالغ شدن يقين كند.
(مسألة 2262 ) - ديوانه و مفلس يعنى كسى كه از جهت مطالبة طلبكاران از طرف حاكم شرع از تصرف در مال خود ممنوع است، و سفيه يعنى كسى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند نمى‌تواند در مال خود تصرف نمايد.
(مسألة 2263 ) - كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است، تصرفى كه موقع ديوانگى در مال خود مى‌كند صحيح نيست.
(مسألة 2264 ) - انسان مى‌تواند در مرضى كه به آن مرض از دنيا مى‌رود هر قدر از مال خود را به مصرف خود و عيال و مهمان و كارهايى كه اسراف شمرده نمى‌شود برساند و اظهر اين است كه اگر مال خود را به كسى ببخشد يا ارزانتر از قيمت بفروشد، اگرچه بيشتر از ثلث باشد و ورثه هم اجازه ننمايد تصرف او صحيح است.