آنچه براى روزه‌دار مكروه است
(مسألة1666 )- چند چيز براى روزه‌دار مكروه است و از آن جمله است: « 1 »دوا ريختن به چشم و سرمه كشيدن، در صورتى كه مزه يا بوى آن به حلق برسد، « 2 » انجام دادن هر كارى مانند خون گرفتن و حمام رفتن كه باعث ضعف مى‌شود، « 3 » انفيه كشيدن، اگر نداند كه به حلق مى‌رسد و اگر بداند به حلق مى‌رسد جايز نيست، « 4 » بو كردن گياهان معطر، « 5 » نشستن زن در آب، « 6 » استعمال شاف، « 7 » تر كردن لباسى كه در بدن است، « 8 » كشيدن دندان و هر كارى كه به واسط آن از دهان خون بيايد، « 9 » مسواك كردن به چوب تر، « 10 » بى‌جهت آب يا چيزى روان در دهان كردن. و نيز مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد، يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد. و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد، روز او باطل است.

جايى كه قضا و كفاره واجب است
(مسألة 1667 )- اگر در روز ماه رمضان در شب جنب شود و به تفصيلى كه در مسأله « 1639 » گفته شد بيدار شود و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود فقط بايد قضاى آن روزه را بگيرد. ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مى‌كند عمداً انجام دهد درصورتى كه مى‌دانسته آن كار روزه را باطل مى‌كند، قضا و كفاره بر او واجب مى‌شود.
(مسألة 1668 )- اگر به واسط ندانستن مسأله كارى انجام دهد كه روزه را باطل مى‌كند، ظاهر اين است كه كفاره بر او واجب نيست. ولى اگر عمداً به خدا و پيغمبر به دروغ نسبتى بدهد و بداند كه حرام است كفاره نيز واجب است اگرچه نداند اين عمل روزه را باطل مى‌كند.