(مسألة 1507 ) - موقعى كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتفاق مى‌افتد، انسان بايد فوراً نماز آيات را بخواند به نحوى كه در نظر مردم تأخير محسوب نشود و اگر تأخير كرد معصيت كرده و بنابر احتياط وقت خواندن نيت ادا و قضا نكند.
(مسألة 1508 ) - اگر گرفتن آفتاب يا ماه نداند و بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده، بايد قضاى نماز آيات را بخواند ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست.
(مسألة 1509 ) - اگر عده‌اى كه اطمينان به گفتار آن‌ها نباشد بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است، چنان‌چه انسان از گفتة آنان يقين يا اطمينان شخصى پيدا نكند و در آن اشخاص شخصى كه ثقه باشد نباشد و نماز آيات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته‌اند، در صورتى كه تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد، نماز آيات را بخواند ولى اگر مقدارى از آن گرفته باشد، خواندن نماز آيات را بر او واجب نيست و همچنين است اگر دو نفر كه عادل بودن آنان معلوم نيست، بگويند خورشيد يا ماه گرفته، بعد معلوم شود كه عادل بوده‌اند.
(مسألة 1510 ) - اگر انسان به گفتة كسانى كه از روى قاعدة علمى وقت گرفتن خورشيد و ماه را مى‌دانند، اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا ماه گرفته، بنابر احتياط واجب بايد نماز آيات را بخواند. و نيز اگر بگويند فلان وقت‌خورشيد يا ماه مى‌گيرد و فلان مقدار طول مى‌كشد، و انسان به گفته آنان اطمينان پيدا كند، بنابر احتياط واجب بايد به حرف آنان عمل نمايد.
(مسألة 1511 ) - اگر بفهمد نماز آياتى را كه خوانده باطل بوده، بايد دوباره بخواند، واگر وقت گذشته قضا نمايد.
(مسألة 1512 ) - اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات هم بر انسان واجب شود، چنان‌چه براى هر دو نماز وقت دارد، هر كدام را اول بخواند اشكال ندارد، و اگر وقت يكى از آن دو تنگ باشد، بايد اول آن را بخواند، و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اول نماز يوميه را بخواند.