اوّل- آنكه دل مؤمن بايد حول محور محبّت و دوستى ائمّه و اهلبيت
عليهم السلام و همچنين حول دوستى دوستانشان و دشمنى دشمنانشان بگردد.
دوم- مطالعه احاديث و ادعيه متواتره و داراى سند محكم كه از ائمّه
هدى عليهم السلام نقل شده است. ارواح ايشان دراين ادعيه و احاديث بصورت واضحى
تجلّى يافته و از آن جمله است دعاى امام حسين عليه السلام و فرزند گراميش حضرت
امام سجّاد عليه السلام در روز عرفه. لازم است كه اين مطالعه با روحى گشاده و دلى
پاكيزه و منزّه از وسوسههاى شيطانى وشكّها و آلودگيها و اهتمام به دنيا باشد.
سوم- ديدار و استفاده از دانشمندان و فقهاى ربّانى كه حقيقتاً
جانشينان انبياء و ائمّه عليهم السلام هستند. دراين باره در حديثى آمده است كه
«علماء و دانشمندان وارثان پيامبرانند» و نيز آمده است «دانشمندان امّت من از
پيامبران بنىاسرائيل برترند.» وقتى زائر خانه خدا با يك دانشمند ربّانى ملاقات
مىكند او را تنها وسيله جهت رسيدن به معرفت و شناخت و حقيقت مىيابد.