غريب مى‌گذشت و نمى‌دانست به كجا روى‌آورد!!

عقيل فرزند ابوطالب از نياكان قريش و آشنا به احوال آن روزگار بود، پدرش ابوطالب او را گرامى مى‌داشت و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نيز به وى علاقه داشت. حضرت على عليه السلام روزى از پيامبر صلى الله عليه و آله راجع به علّت محبّت ايشان به عقيل پرسش نمود، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند:

به خدا سوگند من او را از دو جهت دوست دارم يكى بخاطر شخص عقيل و ديگر به خاطر محبّت ابوطالب به وى، پيامبر افزودند:

پسرش بخاطر دوستى فرزندت كشته مى‌شود و ديدگان مؤمنين براى او از اشك لبريز خواهد شد و فرشتگان مقرب درگاه احديّت به وى درود خواهند فرستاد [1].

خداوند به عقيل فرزندى ارجمند و نيكو و مبارك عطا نمود و نامش را مُسلم گذارد. نوزاد در خاندان بنى‌هاشم پروش نيكويى يافت، خاندانى كه بر آن وحى نازل شد و محور رستاخيز امت و قطب زندگى دينى و سياسى آن است.

در جوانى همانند ديگر جوانان به ارتش اسلام پيوست تا با ديگر رزمندگان، كشورهاى جهان را فتح كنند.

در فتح مصر از خود رشادتهاى زيادى نشان داد.

تاريخ مى‌نويسد:

زمانيكه مسلمانان در مصر شهر «بهنسا» واقع در غرب نيل در