- كه ويژگى ما شيعيان در هر جنبش و حركت جهادى مى‌باشد- شد و از علّت يا راز استوارى و مقاومت شيعيان با وجود همه آن سركوبيها، قتلها، تبعيدها و دستگيريها كه از طرف حكومتهاى طاغوتى متحمّل شده‌اند، پرسشى نمود؟ به او اينگونه پاسخ دادم كه ما شيعيان به خداوند متعال توكّل مى‌نماييم و به آينده اميدوار مى‌باشيم.

انتظار فرج نيكوترين اعمال‌

تاريخ شيعه تاريخى است آكنده از فداكاريهاى بزرگ، از خود گذشتگيها، دردها، رنجا، شكنجه‌ها و زندانها. همان تاريخ امام حسين و امام موسى بن جعفر عليهم السلام است. امّا با وجود همه اينها خرد نشديم و تسليم يأس و نااميدى نگشتيم. بلكه براى آشكار شدن حق و حقوق ضايع شده، هر چه درخشنده‌تر، استوارتر و نيرومندتر در برابر نيروى ويرانگر ايستاديم. همه اين توانمنديها به وجود آن اميد بزرگ كه ما را در طول تاريخ به حركت واداشته، باز مى‌گردد. آن اميد، انتظار فرج است، كه در مورد آن پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله اينگونه فرموده است:

«أَفْضَلُ أَعْمَالَ امّتِي انتِظار الْفَرَج» «بهترين اعمال امّت من، انتظار فرج است.»

ما هرچه بذر اين فلسفه ايمانى راستين را در نسلهاى پياپى بكاريم، مى‌توانيم به اهداف خواسته شده دست يابيم. شخصى كه ترديد را دراين عقيده استوار- به علّت سنگينى بلاء و مصيبتهاى فراوان- راه مى‌دهد و نااميد مى‌گردد؛ همچون فردى است كه بر شاخه درختى نشسته است و انتهاى شاخه را اره مى‌كند. دراين وضعيت هر لحظه‌