به ويژه در سرزمينهايى كه دوستداران اهل‌بيت عليهم السلام در آن فزونى مى‌يابند. تا جائيكه مى‌پندارى اين حادثه اندك مدّتى پيش، به وقوع پيوسته است. چرا كه نهضت امام حسين عليه السلام نهضتى است پايدار و ماندگار در دلهاى مؤمنين و هيچ قدرتى نمى‌تواند آن را خاموش نمايد. اگر به دوران هارون عبّاسى، متوكّل و طاغوتيانى چون آنها بازگرديم مى‌بينيم كه آنان به كوششهاى مستمرى براى جلوگيرى كردن از برپايى عزادارى امام حسين عليه السلام و ايستادگى در برابر اين جريان اسلامى بنيان كن دست زده‌اند؛ امّا آيا توانستند كارى از پيش ببرند؟

بدين‌سان كربلا انقلابى‌است هميشه فروزان كه هيچ‌يك از جهانيان نمى‌تواند آن‌را خاموش گرداند. چرا كه انقلابى است برخاسته از گذشته، ولى براى ساختن آينده وآفرينش واقعيّتى نوين و حياتى ديگر.

و اينك، يك جوان مكتبى آگاه ناگزير است كه بداند قضيّه اباعبداللَّه الحسين تنها يك قضيّه‌اى نيست كه گذشته است؛ بلكه انقلابى است هميشه فروزان كه آرمان آن سوزاندن بنيانهاى ستمكاران مى‌باشد. پس تا وقتيكه حاكمى ظالم بر تخت پادشاهى حكومت كند، ما به دفاع از مبانى امام حسين عليه السلام ادامه خواهيم داد و تا واژگونى تخت همه طاغوتيان، درفش او را حمل خواهيم نمود.

آرى، اين روحيه مبارزه هميشگى كه قضيه كربلا به ما بخشيده است، بزرگترين سرمايه ماست. چرا كه اگر آن را نداشتيم، طاغوتيان حتّى ما را از نماز خواندن باز مى‌داشتند؛ كفر و فساد را به خانه‌هايمان وارد مى‌كردند؛ ما را به بند مى‌كشيدند و هرگز به ما اجازه تمسّك به ارزشها و دينمان را نمى‌دادند.