اميرالمؤمنين عليه السلام رشد يافته است، هرگز نمى‌تواند با فرد فاسقى چون يزيد بيعت نمايد. از اين رو هركه با حسين است نمى‌تواند- در همان حال- با يزيد هم باشد، و اين است همان راه درست.

امام حسين عليه السلام در پيام خود به علما دوباره راه و روش توحيدى خود را اعلام نمود. دراين پيام حديثى را از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل نموده است كه مى‌فرمايد:

«مَنْ رَأَى‌ سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلًا لَحُرَمِ اللَّهِ، ناكِثاً لَعَهْدِ اللَّهِ، مُخالِفاً لِسُنَّة اللَّهِ، يَعْمَلُ فِي عِبادِ اللَّهِ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوانِ ثُمَّ لَمْ يُغَيِّرْ بِقَوْلٍ وَلَا فِعْلٍ، كانَ حَقِيقاً عَلَى اللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ مَدْخَلَهُ» [1]

. «هركه فرمانروايى ستمگر را ببيند كه حرامهاى خدا را حلال مى‌شمرد، پيمان خدا را مى‌شكند، با سنّت رسول خدا مخالفت كرده در ميان بندگان خدا با گناه و تجاوز رفتار مى‌كند و او با كردار و گفتار خود بر او نشورد، بر خداست كه او را در جايگاه (پست و عذاب‌آور) آن ستمگر در آورد.»

يعنى انسانى كه با حاكمان ستمگر صلح نمايد و از آنها تبرّى نجويد، شريك آنان در گناهانشان خواهد شد. هدف امام حسين عليه السلام از اين پيام، بيدار ساختن همّت علما براى به پا نمودن قيامى واحد بر عليه طاغوت زمان، يزيد بود. دراين زمينه خداوند متعال مى‌فرمايد:

وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى‌ فَبَشِّرْ عِبَادِ* الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ... [2].