حسين عليه السلام هستم، و اشك و گريه طولانى من به اندازه نوك انگشتى برايم سود ندارد، و در حقيقت امر هيچ چيز را تغيير نداده است.

تعداد اندكى كه در رفتار و وجود خويشتن نسبت به اهل‌بيت كينه مى‌ورزند مشكلى را به وجود نمى‌آورند، زيرا اين اقلّيت مانند افراد بى‌ايمانى هستند كه بى‌ايمانى خود را اعلام كرده‌اند و به راحتى مى‌توان آنها را شناخت و تحت نظر گرفت. همچنين كسانى كه دوستى خود را نسبت به اهل‌بيت اظهار مى‌دارند و در هر موضوع كوچك و بزرگى از اين بزرگواران پيروى مى‌كنند- اگرچه اين پيروى نمودروبرو شدن با سختيها و مشكلات باشد همانطور كه تاريخ آن را اثبات كرده است- هيچ روزى نبوده است كه براى اسلام مشكلى به وجود آورند، اين گروه اندك افرادى هستند كه در قلّه ايمان قرار دارند و دينداران واقعى مى‌باشند. امّا مشكل اساسى انسانهايى هستند كه به دوگانگى در عملكرد دچارند، از سويى اهل‌بيت را پيشوايان حقيقى مى‌دانند و از سويى ديگر بر خلاف اوامر و نواهى ايشان رفتار مى‌كنند.

و آن گوينده كه در مسير حركت امام حسين عليه السلام به سوى كوفه ايشان را زيارت كرد چه نيكو با سخن خود وضعيت مردم كوفه را شرح داده است: «اى پسر رسول خدا! دلهاى مردم با شما و شمشيرهايشان بر عليه شماست.»

ما و حضرت زهرا عليها السلام‌

به دليل اختلاف در روايات وارد شده پيرامون شهادت حضرت‌