اجتماعى را در دست داشته، كه متأسفانه امروزه نيز شاهد حكمفرمايى اين شيوه بر برخى از جوامع غربى كه مدّعى حقوق زن و آزادى وى هستند، مى‌باشيم.

اين نسيم رحمانى به پيدايش زنانى برگزيده منجر شد كه الگوهايى براى رفتارها و صفات عالى گرديدند، در شجاعت و صبر و ايستادگى زبانزد خاص و عام شدند و به مقامى رسيدند كه در برابر ستم و تجاوز ايستادند و به الگوى شجاعت، صبر، مقاومت و تحمّل بدل گشتند، و تا آنجا رسيدند كه شجاعانه ظلم و طغيان را رد مى‌كردند.. شجاعانه عكس‌العمل نشان مى‌دادند.

آنان گروهى بودند كه در شجاعت، بى‌باكى، علم، پرهيزگارى، صفات واخلاق پسنديده به بالاترين جايگاه دست يافتند. بى‌شك نام آورترين بانويى كه در ميان اين شير زنان- آنهايى كه در برابر ستم و تجاوز به مبارزه مى‌پردازند و به ديگر زنان درس جهاد و بر دوش كشيدن مسئووليت ابلاغ رسالت الهى را ياد مى‌دادند- مى‌توان مورد توجه قرار دارد حضرت زهرا عليها السلام مى‌باشد.

در اينجا سؤال مهمى به ذهن مى‌رسد و آن اين است كه: چرا حضرت زهرا عليها السلام به اين مقام رفيع نائل آمد و امر رسالت بر عهده او وفرزندان او كه ائمه اطهار عليهم السلام مى‌باشند قرار گرفت؟

در پاسخ اين سؤال مى‌توان گفت كه بى‌ترديد حضرت زهرا عليها السلام بخش مهمى از جوهره وجودى رسالت مى‌باشند، و يكى از مهمترين زير بناهاى ايمان است. آن‌حضرت عليها السلام با شيوه زندگى خود و روش دادخواهى‌اش كه منشأ دادخواههاى تاريخ بشريت مى‌باشد