با نگاهى منصفانه به زندگى بسيارى از كسانى كه اصطلاحاً صحابه و يار پيامبر نام داشتند مى‌بينيم كه اين افراد حتّى در زمان پيامبر نيز نسبت به ايشان دل خوشى نداشتند چه رسد به اهل‌بيت آن بزرگوار.

پس عجيب نيست كه ايشان پس از فوت پيامبر به جاهليت بازگشته و از راه حقيقت دور شدند.

يكى از حوادثى كه پرده از چهره پليد اين افراد برمى‌دارد، حادثه بيعت گرفتن از اميرالمؤمنين عليه السلام مى‌باشد. دراين حادثه با اينكه طرفداران خليفه از تعداد كم ياوران امام عليه السلام آگاه بودندو همچنين مى‌دانستند كه امام عليه السلام براى دست‌يابى به قدرت دست به هركارى نخواهد زد و براى حكومت ارزشى قائل نيست، به خانه آن‌حضرت يورش بردند و با نهايت بى‌شرمى، وحشيانه پهلوى همسرش را شكستند، فرزندش را كشتند و پس از اينكه در خانه را آتش زدند، حضرت زهرا عليها السلام را بين در و ديوار قرار دادند. اين حادثه فقط وفقط نشانگر ميزان كفر و وحشيگرى دشمنان حضرت زهرا عليها السلام مى‌باشد.

حمله وحشيانه‌اى كه سالها انتظار آن را مى‌كشيدند و پس از آن نيز به شدّت اين دشمنى را به شكل قتل، شكنجه، تبعيد و تباه كردن حقوق فرزندان و نسل ودوستداران زهراى مرضيّه عليها السلام ادامه دادند.

عملكرد ستمگران در سرتاسر تاريخ روشن بوده و اين دژخيمان لحظه‌اى هم ا ز سركوب اسلام دست بر نخواهند داشت. لكن خداوند متعال نور خود را بر خلاف خواسته كافران كامل خواهد كرد.

اين است خطّ سرخ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، حضرت فاطمه زهرا عليها السلام و خطّ ائمّه معصومين عليهم السلام و شيعيانشان، خطّى كه هميشه در كمين‌